NGA ALADIN STAFA 
Ndërsa kanë mbetur edhe dy javë deri në mbajtjen e zgjedhjeve parlamentare në Austri, kandidatët e partive politike më të mëdha bashkë me stafet e tyre shihen kudo teksa shpalosin programet e tyre respektive. Austria njihet për shoqërinë e saj të ftohtë e të distancuar thuajse plotësisht nga politika e rrjedhimisht për një jetë parlamentare të qetë, ku projektidetë dhe vendimmarrjet më së shumti dëgjohen, diskutohen dhe nuk përçmohen.
Por, sigurisht një situatë të tillë mbarëvajtjeje e sjell sistemi i konsoliduar fort tek tradita dhe trashëgimia politike e këtij vendi, atë që njerëzit votojnë të lirë pa pasur frikë se vota e tyre nuk u numërohet, pa pasur frikë të jenë edhe indiferentë ndaj politikës dhe se çfarë do të ndodhte me ta në 5 vitet e ardhshme. Megjithëse statistikat tregojnë se Vjena vazhdon të mbajë vendin e parë prej disa vitesh si kryeqyteti me standardin më të mirë të jetesës në botë, gara elektorale mes partive politike duket se po përqendrohet në disa pyetje:
-Çfarë mund të bëhet më mirë?
-Çfarë duhet bërë për të ruajtur këtë nivel?
Dihet fare qartë se për të shkuar drejt suksesit është më e thjeshtë se për ta mbajtur atë. Ndaj për ta tejkaluar këtë presion, qoftë edhe sfidë, çdo kreu të partive politikë që kandidon, i duhet të shpalosë sa më shumë ide me besimin jo vetëm premtues tek populli, që ata të mund t’ia kthejnë me votëbesimin e tyre duke i bindur se secili prej tyre, sipas punës që bën është i duhuri. Dhe janë pikërisht tetë parti politike që do të plotësojnë listën zgjedhore, tri prej të cilave shihen qartazi më të avantazhuara. Dy prej tyre mund të luajnë rolin e ‘king maker-it’, ndërsa tre të fundit janë pa ndonjë pretendim. Partia në pushtet, ndryshe të ashtuquajturit forca e qendrës ose të kaltrit, me në krye kancelarin Karl Nehammer kanë për qëllim jo vetëm vazhdimin e rrugëtimit të tyre por dhe novitalizimin e tij.
Ky i fundit, një figurë njëherazi karizmatike e serioze kandidimin në këtë post e ka për herë të parë pas dorëheqjes që ishkancelari Sebastian Kurz pak vite më parë bëri duke e zhvendosur atë nga një ministër i brendshëm në udhëheqës të vendit. Programi i tij është i qartë: për një Austri të qëndrueshme. Vitet e fundit kanë qenë sfiduese, krizat globale si inflacioni dhe pandemia kanë qenë rraskapitëse për njerëzit, por duket se ekzekutivi austriak i përballoi me sukses e tanimë është koha për ta bërë të ardhmen më të parashikueshme.
Tre duket se janë pikat kyçe të projektit të ri politik të forcës së mazhorancës që qeveris vendin: eficienca/ efektiviteti, familja dhe siguria. Reformat dhe subvencionet do jenë mekanizmat që ata kanë gjetur të shkojnë drejt fitores. Partia e dytë është ajo social-demokrate ose e ashtuquajtur e kuqe me në krye Andreas Babler, e cila si e majtë progresiste që është priret të zhvillojë një politikë më pranë njerëzve. Duke qenë se Austria është një vend me politika të qarta sociale, programi i saj bazohet më së shumti në mbështetjet financiare ku taksa progresive pritet të mbetet një kolonë themelore e programit. Nuk do të mbetet mënjanë edhe mbështetja ndaj të rinjve dhe respekti për punën i reflektuar në rritje pagash ndaj të gjithë atyre që kontribuojnë në zhvillimin e vendit. Më pas është një tjetër forcë e tretë politike, por jo për nga rëndësia, ku sipas sondazheve kuotohet e para në listë dhe është E Djathta Populiste ose të ashtuquajturit blutë me në krye Herbert Kickl.
Ky i fundit, një politikan i veçantë për natyrën e qetë austriake. Tonet tij të larta dhe ekstremiste në parlament kanë tërhequr vëmendjen si një zë kundër dhe opozitar. Projektplani i tij ka për qëllim një Austri më të mbyllur, të distancuar nga politikat e jashtme europiane apo të një lloj modeli Orban që Hungaria e ka duke formuar sipas tij dhe “Ishullin Elisium”, që në mitologjinë greke njihej si “Parajsa”. Nisur nga e gjithë kjo, panorama paraprake na ofron një garë të fortë dhe vështirë të parashikueshme mes këtyre tri partive kryesore, ku sa duket se janë larg njëra-tjetrës aq edhe afër në të përgjithshmen e tyre me qëllimin e vetëm për një Austri stabile dhe të qëndrueshme, të fortë e mbi të gjitha të suksesshme.
Kickl ka dalë hapur kundra çdo lloj koalicioni politik edhe nëse do t’i duhet por në politikë ne e dimë se nuk ka koherencë dhe për interesa të caktuara kompromiset dhe shtrirja e dorës tek kundërshtari mund të jetë një mundësi e artë për të marrë pushtetin. Fjalën e fundit do ta ketë vota e austriakut ose “sovrani”, siç quhet ndryshe. Në datën e parafundme të këtij muaji, më 29 shtator do të shohim se cila do të jetë përgjigjja përfundimtare se kush pritet ta qeverisë Austrinë për pesë vitet e ardhshme, pavarësisht faktit se qetësia trashëgon qetësi.
/Gazeta Panorama
NDIQE LIVE "PANORAMA TV" © Panorama.al
